ویتامین ب۱ (Vitamin B1) که به آن تیامین (Thiamin) نیز گفته می شود یکی از ویتامین های گروه ب است. ویتامین B1، جز ویتامین های محلول در آب است این بدان معناست که بدن نمی تواند ویتامین B1 را ذخیره کند و نیاز است آنرا از طریق تغذیه بطور روزانه دریافت کنیم.

عملکرد و نفش های ویتامین B1 در بدن:

ویتامین ب۱ به بدن برای هضم و جذب مواد غذایی و تبدیل آن ها به انرژی کمک می کند، این فرایند را در اصطلاح متابولیزم چربی ها، پروتئین ها و کربوهیدرات ها گویند. بسیاری از آنزیم ها از جمله آنزیم های گوارشی که وظیفه تجزیه مواد غذایی در دستگاه گوارش را بر عهده دارند برای تولید و فعال شدن نیازمند ویتامین B1 می باشند به همین جهت کمبود این ویتامین می تواند باعث بروز مشکلات گوارش از قبیل بی اشتهایی، پر خوری عصبی، مشکل در هضم مواد غذایی و غیره گردد.

ویتامین B1 کمک به انتقال پیام های عصبی بین سلول های سیستم اعصاب مرکزی، تنظیم حرکات عضلات، عملکرد ذهن و حافظه می کند، ویتامین ب۱ یکی از مواد ضروری برای فعالیت مغز و سیستم اعصاب مرکزی است و کمبود آن با علائم روانی از قبیل افسردگی، فراموشی و اضطراب همراه است.

ویتامین ب۱

با همکاری انتقال دهنده های عصبی در مغز مسئول تنظیم اشتها می باشند، این دو با همکاری یکدیگر باعث ایجاد حس گرسنگی و یا احساس سیری بعد از صرف غذا می شوند.

ویتامین ب۱ و رابطه آن با اعصاب و سلامت قلب: ویتامین B1، مواد مغذی برای سلامت سلول های عصبی را فراهم می کند و همچنین لایه بیرونی سلول های عصبی حاوی ویتامین ب۱ می باشد و فعالیت آن ها به شدت وابسته به این ویتامین است.

ویتامین B1 باعث حفط سلامت گلبول های قرمز و همچنین خون رسانی بهتر به قلب و افزایش اکسیژن رسانی به آن می گردد.