زمانی که سیستم ایمنی بدن با ویروس HIV ضعیف میشود، انواع عفونتها شروع به شیوع و پیشرفتهشدن میکنند. این عفونتها اغلب تاثیرات مستقیمی بر روی پوست دارند و موجب بروز مشکلات رایج پوستی مثل جوش، خارش، سوزش، زخم و آسیب جدی میشوند. در حقیقت مشکلات پوستی یکی از اولین نشانههای بارز ابتلا به HIV در بدن هستند و اغلب به عنوان یک نشانه شاخص پیشرفت HIV به حساب میآیند. تقریبا ۹۰ درصد از افراد مبتلا به HIV دچار علائم مشابهی در طول دوره و روند پیشرفت بیماریشان خواهند شد. این علائم به سه دسته مختلف تقسیم میشوند که این تقسیمبندیها عبارتند از:
– التهاب پوست (آماس پوست) یا تحریک پوست که موجب خارش و جوش میشود.
– انواع عفونتها مانند میکروبی، قارچی، ویروسی و انگلی.
– آسیب و جراحتهای جدی پوستی.
۱- عفونت حاد HIV (ویروس خیلی سریع در حال تکثیر در بدن است و نشانههایی شبیه به سرماخوردگیهای شدید ایجاد میکند).
۲- دوره کمون بالینی (ویروس به آرامی شروع به تکثیر و تولیدمثل میکند و فرد مبتلا هیچ نشانه بارزی احساس نخواهد کرد. این مرحله از بیماری میتواند ۱۰ سال و یا حتی بیشتر هم طول بکشد).
۳- ایدز ( سیستم ایمنی بدن به شدت با HIV درگیر و فرد دچار آسیبهای جدی شده است. در این مرحله از بیماری میزان سلولهای CD۴ بدن به ۲۰۰ سلول در مقیاس mm۳ کاهش مییابد (تعداد طبیعی این سلولها ۵۰۰ تا ۱۶۰۰ در مقیاس mm۳ است). اغلب افراد در مرحله ۱ و ۳ HIV این عوارض و مشکلات پوستی را تجربه میکنند. در مرحله ۳ بیماری با ضعیف شدن سیستمایمنی بدن، عفونتهای قارچی یکی از رایجترین عفونتها در افراد مبتلا بهایدز است.
اغلب افراد در مرحله ۱ و ۳ HIV این عوارض و مشکلات پوستی را تجربه میکنند. در مرحله ۳ بیماری با ضعیف شدن سیستمایمنی بدن، عفونتهای قارچی یکی از رایجترین عفونتها در افراد مبتلا به ایدز است.
علائم و درمانها
خارش یا تحریک پوست که اغلب باعث ایجاد جوش هم میشود بیشتر در ماههای اولیه بعد از ابتلا به عفونت رخ میدهد. درست شبیه به سایر علائم اولیه HIV کاملا طبیعی و ممکن است که این خارشهای آزاردهنده هم شبیه به سایر عفونتهای ویروسی اشتباه گرفته شود. بنابراین بسیار مهم است تا نوع عارضه و روش صحیح درمان آن درست تشخیص داده شود.
نکته! این تغییرات پوستی گاه میتوانند عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای درمان HIV باشند.
به هر حال، اعم از اینکه این عوارض به دلیل خود بیماری و یا ناشی از مصرف داروهای مخصوص آن هستند این تغییرات شامل قرمزی و ایجاد جوشهای ریز و کوچکی خواهند شد که قسمتهای وسیعی از بدن را میپوشانند. یکی از مهمترین و جدیترین این نشانهها احساس خارش شدید است که گاهی در یک قسمت خاص و گاهی در تمامی بدن رخ میدهد اما اغلب این عارضه در ناحیه صورت، سینه و پاها و دستها دیده میشود. ایجاد زخمهای دهانی هم یکیدیگر از مشکلات متداول در این بیماران است.
روشهای درمان
روشهای کنترلی پیشرفته و جلوگیری از تضعیف بیش از حد سیستم ایمنی بدن مشکلات رایج پوستی در این بیماران را راحتتر و قابل تحملتر کرده است. متداولترین درمان، استفاده از داروهای کنترل خارش ناشی از HIV است. بسته به میزان خارش و ایجاد حساسیت داروهای بدوننسخه مختلفی مثل کرم هیدروکورتیزون یا بنادریل (دیفنهیدرامین) میتوانند در کاهش میزان خارش و اندازه جوشها موثر باشند اما در شرایط خاص و بروز جوشهای جدیتر حتما باید به پزشک مراجعه کنید.
علاوه بر مصرف این دسته از داروها، تغییر در شیوه و سبک زندگی هم میتواند موجب بهتر کردن شرایط افراد مبتلا شده شود. جلوگیری از در معرض گرما قرارگرفتن و نور مستقیم خورشید میتواند تاثیر به سزایی در کاهش میزان حساسیت و بروز مشکلات بیشتر پوستی داشته باشد. برای مثال، دوش و حمام آبداغ میتواند مشکلات پوستی را بسیار شدیدتر و سختتر کند. باید دقت داشت چه عاملی در تحریک بیشتر پوست موثر است و از آن جلوگیری کرد. چنانچه مصرف داروی جدیدی را شروع کردهاید از یک صابون جدید استفاده کنید و یا در صورت مشاهده حساسیت غذایی و تشدید خارش و ایجاد جوشها از خوردن آن غذا اجتناب کنید.
منبع: سلامتیسم